سقوط تهران

پدر دو سرسو نيز که کتاب دو جلدی خود را بر پايه گزارش کروسينسکی شکل داده، درباره شاه سلطان حسين می گويد:
« او مردی خوب و انسان بود، اما اين خوبی که کسی را به سزای اعمالش نمی رساند، به همه چيز آسيب می رساند. سود اين نوع خوبی بيشتر نصيب بدکاران می شود، که به مجازات اعمال خود نمی رسند، تا مردمان درستکار که اميد به اجرای عدالت از آنان سلب می شود. او در حق کسی بدی روا نمی داشت و بدين سان در حق همه بدی می کرد ».

بی بی سی به بررسی يک کتاب تاريخی با عنوان سقوط اصفهان کرده که بسيار جالب است .. بويژه قسمتی که به نقل در بالا آورده شده .. شباهت سلطان حسين را به يک شخصيت معاصر يادآوری می کند...(البته با چاشنی خوش بينی)... مرا ياد خاتمی انداخت که اگر فرض کنيم حرفهای قشنگی که ميزد..صميمانه بود..ولی ظلمی را در حق مردمی که به او و حرفهايش دل بسته بودند روا داشت....بله خاتمی هم بدينسان در حق همه بدی کرد .. که بهتر است اين بدی را فراموش نکنيم

که شاید اين بدی در ظهور و بقدرت رسيدن ابلهی چون احمدی نژاد بی تاثير نبود و چه بسا اين بار به سقوط تهران منجر شود